خواص:
در گیاهی هیبیسکوس آنتی اکسیدانهای مختلفی مثل بتا-کاروتن، ویتامین C و آنتوسیانین یافت میشود. غذاهای غنی از آنتی اکسیدان نقش مهمی در حفظ سلامتی و پیشگیری از بیماریهای مزمن دارند. آنتی اکسیدانها مولکولهای مضری را که به آنها رادیکالهای آزاد میگویند، از بین می برند. رادیکالهای آزاد به سلولهای بدن آسیب میزنند و احتمال ابتلا به مشکلاتی مانند سرطان، دیابت و بیماریهای قلبی را افزایش میدهند.
بدن میتواند از آنتی اکسیدانهای خود برای مقابله با رادیکالهای آزاد استفاده کند. با این حال، لازم است با مصرف غذاهای غنی از آنتی اکسیدان به بدن در از بین بردن این مولکولهای مضر و پیشگیری از بیماریهای مختلف کمک کنید.
چند مطالعهی حیوانی و چند مطالعهی کوچک که روی انسان انجام شدهاند، توانایی هیبیسکوس را در مبارزه با التهاب نشان دادهاند. افزایش التهاب در ایجاد بسیاری از بیماریها از جمله سرطان، آسم، بیماری آلزایمر، بیماری قلبی و آرتریت روماتوئید (روماتیسم) نقش دارد.
اگرچه در این زمینه به تحقیقات بیشتری نیاز است، اما بهطور کلی به نظر میرسد که هیبیسکوس دارای اثرات ضدالتهابی مفیدی باشد. در یک مطالعه که روی ۵۴ فوتبالیست مرد انجام شد، مصرف عصارهی هیبیسکوس با کاهش استرس اکسیداتیو همراه بود. استرس اکسیداتیو نشانگر التهاب در ورزشکاران است.
در یک مطالعه روی ۱۰۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲، از شرکتکنندگان خواسته شد که بهمدت ۴ هفته ۴۵۰ میلیلیتر چای سبز یا چای هیبیسکوس بنوشند. نتایج نشان داد که هر دو چای تأثیر مثبتی روی مقاومت به انسولین دارند و میتوانند به کنترل چربیهای خون کمک کنند.
در سراسر جهان، بسیاری از بزرگسالان از فشار خون بالا رنج میبرند. افزایش فشار خون به بروز مشکلات جدی مانند حملهی قلبی، سکتهی مغزی، نارسایی قلبی و بیماری کلیوی منجر میشود. در تحقیقات مختلف مشاهده شده است که نوشیدن چای ترش فشار خون را در انسان کاهش میدهد. با این حال، متخصصان بر این باورند که کاهش فشار خون در اثر مصرف هیبیسکوس و سایر داروهای گیاهی ناچیز است و کسانی که به فشار خون بالا مبتلا هستید نمیتوانند از این گیاهان به جای داروهای تجویزشده توسط پزشک استفاده کنند
در مطالعاتی که در محیط آزمایشگاه انجام شدهاند، عصارهی هیبیسکوس توانسته است انواع خاصی از باکتریها را کنترل کند. اگرچه گفته میشود که این گیاه میتواند به اندازهی بعضی از داروها در مبارزه با گونههای مختلف باکتری مؤثر باشد، اما محققان هنوز در حال بررسی اثربخشی آن در انسان هستند.
آیا مطمئن هستید؟